โดยคุณ : Sam |
เห็นม๊ะบอกแล้วว่าNCLEXไม่ยากแต่ต้องเตรียมตัวให้พร้อม
Date : 9 May 2009 00:37:22 +0700
เรียน อาจารย์วันดี,อาจารย์ กฤติยา, อาจารย์อุบลพรรณ, อาจารย์จันทร์รัตน์ ที่เคารพอย่างสูงครับ สวัสดี พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้องๆ พยาบาลทุกท่านครับ ผม เสนอ เพชรพ่วง หรือ แซม ที่ใคร ๆ เรียกกัน ในชั้นเรียนที่โปรเนอร์ส ครับ ผมไปสอบมาแล้วนะครับ เมื่อวันที่ เจ็ด พฤษภาคม ที่ผ่านมา ยังไม่ทราบผลหรอกครับ แต่ทำข้อสอบไปแล้วผมมั่นใจว่าผมทำได้และผ่านแน่นอนรอบนี้ เพราะตั้งใจทำมาก และไม่รู้สึก ประหม่าแต่อย่างใดเลยครับ ผมจะเล่าให้ฟังว่าเป็นอย่างไร เผื่อคนที่ยังไม่ได้ มีประสบการณ์สอบครับ ก่อนเริ่มลงมือทำ ผมไม่รีบ ผมสวดมนต์ ภาวนา ถึงพระคุณของทุกคน ที่มีส่วนช่วยเหลือผม สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย และ หายใจเข้าออก ลึกๆ สามครั้ง ครับ ผมเริ่มทำข้อสอบเมื่อเวลา แปดนาฬิกา ทำไปเรื่อยอ่านไปเรื่อย แม้ว่าเจอข้อสอบที่ไม่คุ้นเคย ไม่ตกใจ ไม่ลนลาน เลือกตัวเลือกที่ไม่เกี่ยวข้อง ทิ้งไป อ่านทวน ตัดสินใจเลือก แล้วไม่สนใจกับสิ่งที่เลือกไปแล้ว ตั้งใจทำข้อใหม่ที่ปรากฏ ต่อหน้าครับ เวลาผ่านไปสองชั่วโมงเร็วมากครับ คอมก็แจ้งว่า อยากจะพักหรือไม่ เพราะว่าครบสอง ชั่วโมงแล้ว ผมทำได้ หกสิบสามข้อครับ โอเค ผมตัดสินใจพัก เข้าห้องน้ำ ออกมาบิดลำตัว แก้เมื่อย หายใจเข้าออกลึก ๆ จิบน้ำอีกหน่อย ประมาณ สิบห้านาที ครับ ผมกลับเข้าไปทำข้อสอบอีกครั้ง (ทุกครั้ง เค้าจะให้เราพิมพ์ลายนิ้วมือ ก่อนเข้าออกห้องนะครับ จนท น่ารักไม่เครียด) จากนั้นเข้าไปในห้อง ผมเริ่มทำข้อสอบอีกทำไปเรื่อย ตาก้อเหลือบดูว่าจะถึงข้อที่เจ็ดสิบห้าหรือยัง แต่ไม่ได้กังวลมากเพราะมีความรู้สึกได้ว่าเราทำได้ เราเจอข้อสอบที่ฝึกมาก หากไม่เจอ แต่เรามีความรู้จากส่วนอื่น หรือจากโรคอื่นมาตัดตัวเลือกทิ้งครับ และผมก้อมั่นใจมากขึ้น มากขึ้นแม้ว่จะต้องเจอกับข้อสอบ ที่ต้องหลายตัวเลือกก็ตาม แต่มันเป็นข้อสอบที่ผมเคยเจอมาครับ อาจไม่ใช่ซะทีเดียวแต่ว่าเราฝึกมาเยอะ เยอะมากสำหรับผม เพราะว่าผมสอบครั้งนี้เป็นครั้งที่สอง เรียกว่าความรู้ไม่ทันลืมแน่นอน รวมทั้งความรู้สึกที่ ลนลานจากครั้งก่อน แต่ครั้งนี้ สงบมากครับ เพราะอะไรหรอครับ ผมจะบอกให้ ผมต้องกราบขอบพระคุณ อาจารย์วันดี อาจารย์กฤติยา(อาจารย์ดำ) อาจารย์อุบลพรรณ อาจารย์จันทร์รัตน์ และคณะอาจารย์ท่านอื่นที่ไม่ได้กล่าวถึงเป็นอย่างสูง รวมถึงกำลังใจจากเพื่อนๆ รวมชั้นเรียนครับ ที่ทำให้ผมมีกำลังใจ ผมตั้งใจเรียน ทุกเสาร์ อาทิตย์ครับ (แม้ว่าบางครั้งจะเป็นคนชวนคนอื่น คุยนอกเรื่องบ้าง เพราะทราบว่าทุกคนเครียด และเหนื่อยจากการทำงาน การเดินทาง) พี่ๆ เพื่อน ๆ น้องๆ จาก ต่างจังหวัด ทำให้ผมทราบว่า ผมไม่ได้ลำบากเลยที่ต้องมาเรียนทุกเสาร์และอาทิตย์ เพราะเค้าเหล่านั้น เดินทางไกลมาก แน่นอนครับ ผมมีความรู้ ความมั่นใจจาก โปรเนอร์สมาก ต้องยกความดี บุญกุศลทั้งหลายให้กับ คณาจารย์ทุกท่าน เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนครับ รวมถึงคุณพ่อ คุณแม่ผมด้วย ยังหรอกครับ ผมยังไม่ได้รับเอกสารแจ้งอย่างเป็นทางการ แต่ผมทราบได้ว่าผมทำได้ และ คอมพิวเตอร์ก็จบการประมวลข้อสอบผมตรง เจ็ดสิบห้าข้อครับ ความรู้สึกมันต่างจาก ครั้งแรกที่เราสอบแล้วทำไปเรื่อยๆ สองร้อยหกสิบห้าข้อ แต่ไม่มีความมั่นใจ หรือจำข้อสอบได้เลยว่าเค้า ถามเราว่าอะไร เค้าต้องการให้เราตอบ หรือจัดการกับคนไข้ อย่างไร แต่นี่ผมจำได้อาจไม่หมดทุกตัวเลือกครับ แต่ว่าจำได้เรียกว่า มากกว่าแปดสิบเปอร์เซนต์ครับ จึงอยากจะให้กำลังใจว่า ขนาดผมไม่ได้ทำงานในสายตรง ดูแลผู้ป่วย ผมยังทำได้ ครับ ส่วนเรื่องความสามารถ ด้านภาษามันไม่ได้อยากมาก ข้อสอบจะใช้คำซ้ำๆ เดิม ๆ เพราะฉะนั้น อย่ากังวล และอย่าท้อนะครับ เป็นกำลังใจ ทั้ง คณาจารย์ ผู้สอนซึ่งจะได้เอา ประสบการณ์ตรงของผม ที่เป็นนักเรียนคนหนึ่งที่ไม่ประสบผลสำเร็จในครั้งแรก ไปบอกกล่าว แบ่งปันกับนักเรียนคนอื่นๆ ครับ ผมเจอข้อสอบ เรียงลำดับ หนึ่งข้อ เรื่องการหยอดยาหู และ select all สิบเอ็ดข้อ (ผมขีดไว้ด้วยนะครับว่า มีข้อสอบประเภทพวกนี้กี่ข้อที่ผมเจอ รวมถึงข้อสอบที่ไม่มั่นใจมีกี่ข้อ ข้อที่ผมไม่มั่นใจมีเพียงเจ็ดข้อเท่านั้นครับ ผมนับตอนที่ มาถึงข้อที่ เจ็ดสิบสี่ อิอิอิ) แล้วทำข้อที่เจ็ดสิบห้า คอมพิวเตอร์ก็หมุน ประมวลทันที ซึ่งมันมีประกายความสำเร็จขึ้นมา ต่างจากครั้งแรกครับผม ดีใจมากเลยครับ ผมทำข้อสอบไป ประมาณ สองชั่วโมงครึ่งนะครับ ผมได้ส่งข้อสอบมาให้ดูด้วยนะครับ เผื่อเป็นประโยชน์ ทั้งอาจารย์ ใช้เป็นแนวทางในการสอน และเพื่อน ครับ ท้ายนี้ผมกราบขอบพระคุณอาจารย์ ของโปรเนอร์สทุกท่านเป็นอย่างสูงครับผม ปล. ผมกับคุณลุงจะไปล่องเรือจาก ลอส แองเจลิส ไป แวนคูเวอร์ กันหนึ่งอาทิตย์ คุณลุงบอกว่าฉลองที่สอบเสร็จครับ อิอิอิ แล้วจะ เอารูปมาลงใน hi5 นะครับ ด้วยความเคารพอย่างสูงครับ Saner Phetpoang, RN, BNS, MPH. Sam77cr@hotmail.com
|